Karimunjawa, Yogyakarta, Bali en papa & Marlou

Daar ben ik weer! Met een nieuw reisverslag waarin ik heeeel veel te vertellen heb over de afgelopen mooie weken. Zoals ik in mijn vorige verslag al vertelde zou ik die avond de bus pakken naar Karimunjawa, een eiland in het noorden van Java. Zo gezegd, zo gedaan. Om 19 uur stonden Manon en ik paraat bij onze bus, geheel tegen Indonesische gebruiken in had deze bus maar 1,5 uur vertraging waardoor we om 20.30 al daadwerkelijk gingen rijden, op naar Jepara, de plaats vanaf waar onze ferry vertrok. Hier kwamen we aan om 4 uur 's morgens, waar we vervolgens moesten wachten tot half 8 voor de Ferry. By the way, 'we' betekent in dit geval: Ik, Manon en, jawel, 9 Indo's (waaronder 3 jongens) en onze 'reisleider' (zo noemden we hem maar wij waren eerder zijn reisleider om maar even aan te geven wat voor reisleider hij was).
Om half 8 dus de ferry op, een soort van boot naar Texel alleen dan tot op de nok gevuld met mensen, in principe niet heel erg, maar wel als je een rit van 6 uur tegemoet gaat. Aangezien de 'stoelen' al bezet waren hebben wij onze reis zowel staand als zittend op de grond doorgebracht, niet geheel comfortabel..
Om 2 uur was het dan zover en kwamen we aan op KARIMUNJAWA. Op naar onze verblijfplaats. We sliepen bij Indonesische mensen in huis, wat inhield: matras op de grond, ventilator (stroom deed het alleen van 6 uur 's avonds tot 6 uur 's ochtends), douche zonder stromend water (die gedeeld moest worden met iedereen), statoilet, etc etc....
Al snel werd duidelijk dat Karimunjawa een klein eiland is met weinig toerisme, na ongeveer 5 minuten waren Manon en ik het hele dorp doorgelopen. In de avond zijn we een hapje gaan eten bij de eetstalletjes en zijn we ons bed ingedoken na de lange vermoeiende reis.
De volgende morgen ging ons programma van start, om 5 uur moesten we opstaan, om vervolgens pas om 8 uur te ontbijten (wachten, wachten, wachten) en vervolgens (na nogmaals lang wachten) naar onze boot te gaan om te gaan snorkelen en WAUW wat is dit geweldig hier. Zoveel mooie ongerepte natuur, je gelooft je ogen niet! Om 5 uur kwamen we thuis om vervolgens allemaal weer te douchen en te eten. De tweede dag hadden we hetzelfde schema en de 4e dag gingen we 's morgens weer op de ferry om vervolgens door te gaan naar destination 2: Yogyakarta.
Al met al 4 geweldige dagen gehad op Karimunjawa, een leuke lieve groep Indo's, een prachtige eilandenarchipel en typisch Indonesië meegekregen.
Op de ferry leerden we met toeval een groep internationale studenten kennen uit Yogyakarta waarmee we mee konden rijden, in totaal heeft deze reis ongeveer 11 uur geduurd (van Karimunjawa naar Yogyakarta). In Yogyakarta onze spullen gedropt bij een guesthouse en lekker gaan eten om vervolgens ons bedje in te kruipen. Ook hier leuke dagen gehad, naar de tempels Borobudur en Prambanan geweest, op een scooter rondgereden, grotten bezocht, uitgeweest en geshopt. In totaal een topweekje!

Toen brak maandag weer aan en was het tijd om naar school te gaan, gelukkig maar voor vier dagen want op donderdagavond vloog ik samen met Manon naar Bali. Onze plannen voor het national park waren gewijzigd (hadden gehoord dat het bij andere mensen erg tegen viel) en we gingen op naar Kuta. Hier bij een mooi hotel neergestreken en drie dagen geweldig gehad.

En dan nu, het hoogtepunt..... toen ik de woensdag na Bali thuiskwam van school zaten daar PAP & MARLOU op mijn bed. Wat heerlijk om hen weer te zien. In het begin heel raar maar na een paar minuten alweer helemaal gewend! Ze hadden allemaal heerlijke spulletjes voor me meegenomen en kadootjes waar ik heel blij mee ben! Heb ze gelijk even rondgeleid door het appartementengebouw en de buurt en daarna zijn we gaan eten in een typisch Indonesisch eetstalletje (warung).
Op donderdag moest ik helaas in de ochtend nog even naar school maar daarna was ik helemaal voor hen. In de middag hebben we een toeristische tour gedaan door Surabaya, waarbij we de eerste twee uur al gelijk in een van de beruchte 'traffic jams' hebben doorgemaakt, welcome to Surabaya. In de avond hebben we gegeten in een van de shoppingmalls waar ik vaak kom waarna we om 11 uur opgehaald werden door onze chauffeur om samen met een Koreaans klasgenootje naar Bromo te gaan. Een vulkaan dat op ongeveer 3 uur rijden ligt van Surabaya. Hier hebben we de zonsopgang gezien, supermooi! En hebben we de vulkaan van heel dichtbij kunnen bekijken. Om ongeveer 3 uur 's middags kwamen we weer 'thuis'.
Zaterdagmiddag vertrokken we met vliegtuig naar Lombok, hier zijn we naar Sengigi gegaan. Een leuk, knus, toeristisch stadje waar genoeg vertier was. Elke avond hebben we lekker bij een liveband gegeten en overdag hadden we een scooter gehuurd om door de super mooie omgeving te rijden.
Na 3 dagen zijn we naar Gili Trawangan gegaan, dit is een klein eilandje vlakbij Lombok (zon, zee, strand, toeristen, maar geen autoverkeer of scooters) hier hebben we 3 dagen genoten van het mooie weer en de chille sfeer.
De tijd vloog en na 3 dagen gingen we alweer op naar Bali, eerst naar Ubud (een stadje waar veel tempels staan), hier zijn we 2 dagen gebleven en hierna doorgegaan naar Kuta (de stad waar ik al vaker geweest ben). En toen was het alweer zondagochtend, de dag dat we afscheid moesten nemen. Heb echt een toptijd gehad met pap en Marlou, was heerlijk om met vertrouwde mensen op stap te zijn!

En toen braken er nog 6 resterende weken aan van school, school, school, school, en... toch nog 3 daagjes Bali (volgende week met Manon en twee andere Nederlandse meiden). Wat school betreft gaat het goed, heb al mijn cijfers terug van midterm en resultaten zijn positief. Begin ook steeds meer te integreren en krijg al mijn echte vrienden hier!
Moet nu nog 3 weken naar school toe, van 10 tot 18 december heb ik mijn final exams en dan op 21 december mag ik eindelijk mijn lieve vriendje weer zien:) Met Roel ga ik dan nog drie weken rondreizen, meer informatie volgt in mijn volgende verslag;)

De tijd vliegt hier ongelofelijk, het ene moment moet ik nog 10 weken en nu nog maar 5 (tot school klaar is). Het besef dat ik daadwerkelijk in Indonesië woon is er nog steeds niet. Denk dat dit pas komt wanneer ik weer in Nederland ben.

Ik wil graag iedereen bedanken voor de lieve post, kadootjes en berichtjes dat ik krijg. Is altijd een super leuke verrassing:)

Groetjes en tot snel!!!